Η εγκυμοσύνη χαρακτηρίζεται από πληθώρα βιοχημικών αλλαγών στη γυναίκα που μπορεί να οδηγήσει σε ποικίλα συμπτώματα και αρκετά συνήθη γαστρεντερολογικές διαταραχές, όπως οπισθοστερνικό καύσος (καούρες), ναυτία/ έμετους και δυσκοιλιότητα, ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση αυτών των συμπτωμάτων;
Στατιστικά 1 στις 2 γυναίκες κατά την εγκυμοσύνη της, θα αναπτύξει κάποιου βαθμού δυσκοιλιότητα. Κλινικά χαρακτηρίζεται από κοιλιακό πόνο και δυσφορία, τυμπανισμό, αδυναμία κένωσης σε τακτικά χρονικά διαστήματα και παρουσία σκληρών μη ευμεγεθών κοπράνων.
Συνήθως, οι αιτίες της δυσκοιλιότητας αναζητούνται σε αγχώδη καθημερινότητα, μειωμένη σωματική άσκηση και διατροφή χαμηλή σε φυτικές ίνες, τα συμπληρώματα σιδήρου που χορηγούνται κατά την περίοδο αυτή, επίσης επιδρούν στη δυσκοιλιότητα.
Κατά την εγκυμοσύνη, παρατηρούνται συχνά προβλήματα, τα οποία είναι φυσιολογικά. Η υψηλή συγκέντρωση ορμονών στο σώμα και το αυξημένο στρες επηρεάζουν τη λειτουργία του πεπτικού σωλήνα με αλλαγές υπερευαισθησίας, κινητικότητας και διαπερατότητας, ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος και αλλαγές στη χλωρίδα του εντέρου. Συγκεκριμένα, παρατηρείται αύξηση των επιπέδων της προγεστερόνης που χαλαρώνει τις λείες μυϊκές ίνες στο σώμα, συμπεριλαμβανομένου και του γαστρεντερικού σωλήνα με αποτέλεσμα τη βραδεία διέλευση της τροφής. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται και από αλλαγές στο κυκλοφορικό σύστημα των αγγείων και από ανακατανομή υγρών στο σώμα. Η κατακράτηση σύμφωνα με τα δεδομένα μπορεί να αυξηθεί έως και 50% περισσότερο λόγω εκτεταμένης αγγειοδιαστολής, με αποτέλεσμα η εγκυμονούσα να παρουσιάζει συμπτώματα αφυδάτωσης συμπεριλαμβανομένου των πονοκεφάλων και της δυσκοιλιότητας. Στους αιτιολογικούς παράγοντες δεν μπορεί να παραληφθεί και η μηχανική πίεση του όλο και αυξανόμενου μεγέθους της μήτρας που ασκείται στο έντερο στη περιοχή της πυέλου που επιδεινώνει τα συμπτώματα.
Αν και παρατηρείται πολύ συχνά κατά την εγκυμοσύνη, εντούτοις σαν σύμπτωμα πρέπει να εξετάζεται από κάποιον ειδικό ιατρό στο πλαίσιο αποκλεισμού και πληθώρας άλλων παθολογικών διαγνώσεων. Ενδοκρινικές διαταραχές όπως υποθυρεοειδισμός και σακχαρώδης διαβήτης, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, εντερική απόφραξη συνήθως λόγω συμφύσεων, νευρολογικές διαταραχές όπως σκλήρυνση κατά πλάκας ή ακόμη και κάποια κακοήθεια πρέπει να αποκλειστούν από τον διαφοροδιαγνωστικό αλγόριθμο.