Η πρόπτωση ορθού αποτελεί μία πάθηση όπου το ορθό, δηλαδή το τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου, χάνει τους φυσιολογικούς του συνδέσμους ή αποκτά πιο χαλαρή σύσταση του τοιχώματός του, με αποτέλεσμα συχνά να προβάλλει έξω από τον πρωκτικό άνοιγμα.

• Προβολή τμήματος του εντέρου διά του πρωκτού προς τα έξω. Αυτό είναι σύνηθες κατά τη διάρκεια των κενώσεων.
• Αίσθημα ύπαρξης ξένου σώματος στο ορθό
• Αίσθημα ατελούς κένωσης
• Δυσκοιλιότητα
• Ακράτεια κοπράνων
• Αιμορραγικές κενώσεις
• Αίσθημα βάρους ή ήπια πρωκταλγία

Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.
Σκοπός της συντηρητικής θεραπείας είναι η αποφυγή της δυσκοιλιότητας, η φυσικοθεραπεία του πυελικού εδάφους, η οποία ενδυναμώνει τις μυικές ομάδες της περιοχής και βελτιώνει τον μυικό τόνο του πυελικού εδάφους.

Μία σημαντική μορφή φυσικοθεραπείας του πυελικού εδάφους είναι και η θεραπεία βιοανάδρασης όπου ο ασθενής εκπαιδεύεται ώστε να χρησιμοποιεί πιο σωστά και με καλύτερη αποτελεσματικότητα τους μύες του πυελικού εδάφους.

Όταν αποτυγχάνουν οι συντηριτικές προσεγγίσεις απόλυτη ένδειξη έχουν οι διακοιλιακές Λαπαροσκοπικές επεμβάσεις, που διενεργούνται διαμέσου του κοιλιακού τοιχώματος και οι περινεϊκές ή διαπρωκτικές επεμβάσεις, που εκτελούνται από τον πρωκτό.

Συγκεκριμένα, διακοιλιακά με ή χωρίς εκτομής της περίσσειας του παχέος εντέρου και αναστόμωσης πάντα σε πρώτο χρόνο με/ή χωρίς χρήση πλέγματος.